Του Γιώργου Φρυγανάκη
Θα ’ρθουν καλύτερες ημέρες!
Θα ’ρθουν καλύτερες ημέρες!
Ημέρες που θα διαλυθεί η ομίχλη,
θα λιώσουνε οι πάγοι και τα χιόνια
και το αδιέξοδο θ’ ανοίξει
κάτω από την αψίδα
του ουράνιου τόξου!
* * *
Θα ’ρθουν καλύτερες ημέρες!
Ημέρες που τα βλέμματα θα ξεπικρίσουν
και θα μιλούν οι άνθρωποι με την καρδιά τους!
Που η ανθρωπιά δε θα χρεώνεται σαν υπερβάλλον βάρος
ούτε και θα στοιχίζεται ο άνθρωπος πίσω απ’ τους αριθμούς,
αλλά οι αριθμοί και οι (α)λογάριθμοι πίσω από τον άνθρωπο!
Που δεν θα είναι η ζωή του πια ένα ατέλειωτο αγκομαχητό
ούτε θα παίρνει χούφτες χάπια, για να τον πάρει ο ύπνος!
Που δεν θα εισβάλλουν στα όνειρά του οι εφιάλτες
ούτε θα νιώθει μόνος μέσα στις πυκνοκατοικίες!
Που θα ριζωθεί από μέσα του η ανασφάλεια
και πια δεν θα διστάζει να ελπίσει!
* * *
Θα ’ρθουν καλύτερες ημέρες!
Μέρες που θα βρεθούν στα ξεροπήγαδα
όλοι οι εκβιασμοί για «γη και ύδωρ»
και η ξενοκρατία θα οδηγηθεί
στην τελευταία κατοικία της,
για να ’μαστε επιτέλους
στον τόπο μας νοικοκυραίοι!
* * *
Θα ’ρθουν καλύτερες ημέρες!
Μα αν χέρι-χέρι δεν τις φέρουμε,
ποτέ δεν θα ’ρθουν από μόνες τους
σαν τις Αλκυονίδες μέρες και την Άνοιξη,
τον Άι Βασίλη και τους Μάγους με τα δώρα.
Ούτε και θα κυλήσουν «εν οργάνοις και πομπαίς»,
αν αφηνόμαστε αλόγιστα να μας τρομοκρατούν
τα σκιάχτρα των Ηρώδηδων και των Ηρωδιάδων
ή τα μουγκρίσματα των αρχιτρομολάγνων
και των πιστών φερέφωνών τους.
Και πάντα να θυμόμαστε:
Χαμένες υποθέσεις είναι μόνο
εκείνες που εμείς εγκαταλείψαμε
κι αν θέλουμε όρθιοι να σταθούμε ως το τέλος,
πρέπει να γονατίσουμε μπροστά στα ιδανικά μας!
Κ Α Λ Η Χ Ρ Ο Ν Ι Α !!!
