Γεννήθηκε στον Ζαρό, στο Ηράκλειο Κρήτης και σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο King’sCollege (Ph.D.) του Πανεπιστημίου του Λονδίνου.

Το συγγραφικό έργο του Γιώργη Γιατρομανωλάκη είναι σημαντικό και καθοριστικό για τη μελέτη του Ομήρου, της λυρικής ποίησης, της τραγωδίας, για τον Αριστοτέλη, το αρχαίο ελληνικό μυθιστόρημα, την αρχαία ελληνική λογοτεχνική κριτική κι ακόμα καίριο κεφάλαιο του έργου του είναι οι μεταφράσεις κλασσικών κειμένων.

Παράλληλα τα ενδιαφέροντά του στράφηκαν στη μελέτη της σύγχρονης νεοελληνικής λογοτεχνίας με αυτοτελείς μελέτες για τους: Σολωμό, Σεφέρη, Ελύτη, Εμπειρίκο, Εγγονόπουλο, Σικελιανό, Ρίτσο, Βρεττάκο, Σινόπουλο κι ασφαλώς για τον Νίκο Καζαντζάκη.

Ως πεζογράφος πρωτοπαρουσιάστηκε το 1974 με το μυθιστόρημα «Λειμωνάριο» κι ακολούθησε η μυθιστορία «Η αρραβωνιαστικιά», η «Ιστορία», το «Ανωφελές διήγημα», «Στην Κοιλάδα των Αθηνών», «Ο παππούς μου και το κακό», «Το μυθιστόρημα του Δαρείου» και το πεζογράφημα «Ερωτικόν».

Ο Γιώργης Γιατρομανωλάκης βραβεύτηκε με το Βραβείο Πανσπουδαστικής Ποίησης το 1962 με κριτές τους: Οδυσσέα Ελύτη, Γιάννη Ρίτσο και Νικηφόρο Βρεττάκο. Το 1982 του απονεμήθηκε το «Βραβείο Νίκος Καζαντζάκης», το 1983 το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το μυθιστόρημα «Ιστορία» και τέλος το 2005 πήρε το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το μυθιστόρημα «Ο παππούς μου και το κακό».