«Ονειρούσα τη λέγανε… Νεράιδα του κάμπου όλου. Χρυσοκόκκινα τα μαλλιά της, αέρινο το κατάλευκο φόρεμα της , κατάλευκο και το δέρμα της. Χείλη κατακόκκινα σαν πετροκέρασα και μάτια πιο γαλανά κι από της θάλασσας το χρώμα σαν βγει ο ήλιος και ανέβει ψηλά το καταμεσήμερο. Το χαμόγελο της φώτισε τον[…]